World

Patrzył na świat przymglonym wzrokiem. Błękitna smuga latała wkoło niego "Tron? Tron! Nie mdlej! TRON!" Anioł upadł na piasek nie przytomny. Gdzieś w oddali słyszał głosy innych.

- Tron! - Momoko przerażona pochyliła sie nad aniołem. - Tron obudź się! Ej ty duży! Pomóż mu! - ryknęła ze złością na Vincenta i zmrużyła oczy.

Zmrużył oczy w odpowiedzi i z makabrycznym grymasem na twarzy odpowiedział - Może pwoinniśmy go dobić? Tak się robi z chorymi zwierzętami... - wymruczał, oblizując przy tym usta. Zaraz jednak szybko dodał - Dobra... Wezmę go - wziął go na ręce - Lekki...

- On nie jest zwierzęciem - warknęła i bacznie przyglądała sie Vincentowi. - Gdzie go zabierasz?

-Alexander - wyjaśnił i skinął głową w miejsce gdzie rudzielec był już widoczny. On i... Kazu. Piasek nieco utrudniał mu "spacer". Anielisko! Gdyby nie on... ehh szkoda energii na bluzgi.

Jęknął. Otworzył lekko oczy. Świat wirował przyprawiając go o mdłości. Nie wytrzymał. W miarę przytomnie wyrwał się z objęć Vincenta i zwymiotował. "Za co to? Czemu?" Łzy mimo woli napłynęły mu go oczu. Z trudem łapał powietrze. "Znowu te kropki" Potrząsnął głową i to był błąd.

Momoko odwróciła się tyłem do tej sceny. Nie mogła patrzeć na to jakie męki przechodzi Tron.
- Idźmy już do tego Alexandra - bąknęła.

Raziel trzymał się z tyłu nie znał nikogo i nie chciał się wtrącać pozatym był zdedoriętowany

Wziął go ponownie na ręce mimo... obrzydzenia, wiadomo - Bez gwałtownych ruchów bo będzie powtórka - upomniał Anioła - Nie wiecie dlaczego się tu znaleźliśmy?

- Nie mam pojęcia - Momoko wzruszyła ramionami. Nagle coś zaświtało jej w głowie. - Gdzie jest Shun? - zapytała cicho. - Został w domu? Widzieliście go tutaj? Jak coś mu się stało... - zacisnęła palce na swoich spodniach.

Dopłynęło do nich skądś echo.. jakieś nawoływania
-Ermm brzmi jakby ktoś jeszcze się tu znalazł.. - skomentował czyjeś krzyki. - Myślisz, że gdzie będą szli? Chyba do wioski, żeby się czegoś wywiedzieć.. tak mi się przynajmniej zdaje. To gdzie idziemy?

Shun. O cholera, zapomniał.
-Nie mam pojęcia gdzie jest - wymruczał i uciekł spojrzeniem w bok. To śmieszne, potrafił innym kłamać w żywe oczy ale... kiepska sprawa - Ale nie martw się, poradzi sobie.

hahaha mam już ponad 1000 postów^________^

Demon leciał ponad wszystkimi jak zwykle nikt nic sobie nie robił z jego obecności, co chwila tylko zerkał na Vincenta rzucając mu pełne wyżutu spojrzenia... To dziwne ale czuł się ..... zazdrosny???? Tylko czemu?

- Coś się tam rusza... - powiedział próbując przebić wzrokiem gęstniejące ciemności - Heeeeeeej!! - zamachał rękami nad głową
Nie miał pojęcia dlaczego to robi, ale ta eteryczna laska mówiła coś o towarzyszach. Może to o nich chodziło. A jeśłi nie, to przynajmniej dowiedzą się gdzie trafili.
- Rusz tyłek - rzucił przez ramię do Alexa - Wyjdziemy im na spotkanie.
Zjechał na piętach z wydmy i ruszył w stronę nadchodzącej grupki. Na wszelki wypadek trzymał jednak miecz w pogotowiu.
Kiedy podszedł już dosyć blisko by rozpoznać twarze zatrzymał się. Vincent..> Na dodatek niósł kogoś, kto nie wyglądał na zdrowego. I jakaś dziewczynka. I jeszcze dwoje. Aż mu skóra ścierpła - nieśmiertelni. Ale jakby inni.
Przemógł niechęć
- Witaj Vincent - starał się nie warczeć za bardzo - Czy ty, albo któreś z twoich towarzysz ma pojęcie gdzie jesteśmy?

-Nie, nie mam pojęcia. Oni też - położył Anioła na ziemi i podszedł do Alexandra - Cieszę się, że przynajmniej ty tu jesteś! - wtulił się w niego. Już po chwili rudzielec poczochrał go i odpowiedział
-Już wszystko dobrze. Musimy dowiedzieć się kto i po co nas tu sprowadził... Ale może najpierw zajmiemy się twoim rannym przyjacielem? - wskazał na Anielisko.
-To nie jest mój przyjaciel! - odburknął i uklęknął obok rannego - Mała wciąż mi nie powiedziała co się stało! Jak niby miałem mu pomóc? - spojrzał z wyrzutem na dziewczynkę.

Zauważył, że Demon rzuca Vincentowi dziwne spojrzenia. Tego, jak spojrzał na rudzielca to już nawet nie warto komentować...
Zazdrosny? pomyślał i zaraz sobie odpowiedział Vincent chyba w końcu kogoś znalazł... ale co z ... tamtym? No nic...