World

Obrzucił ją zdegustowanym spojrzeniem
-Przy wyjściu, może jeszcze coś zamówimy - dodał i odwrócił głowę ignorując ją. Upił łyk kawy, przynajmniej dobra była - Nie, nie stwarzasz mi kłopotów - spojrzał spod oka na Raziela - Zwykle nudzę się o tej porze więc wszystko wporządku. Co zresztą rozumiesz przez słowo "zły"? - zainteresował się.

Chłopak wzruszył ramionami i poszedł do pokoju, w którym przespał ostatnią noc... Część tej nocy.
Książka rzeczywiscie tam była, podnióśł ją z ulgą i wygładził kartki.
Kiedy zszedł na dół Alexander ciągle siedział nad swoim laptopem.
- Znalazłem - Kazu podniósł książkę na wysokość głowy - Myślę, że już się więcej nie zobaczymy, więc po prostu sobie pójde. Miłej hmm pracy, czy cokolwiek tam robisz

- No że wkurzony na mnie że ci głowę zawracam nie... - napił sie soku
Smakował on trochę dziwacznie... ale Raziel pił dalej nie zwarzając na to...
Nagle wstał i podrzedł do Vincenta spojrzał mu głęboko w oczy...
- Co ja wyprawiam- pomyślał..

-Dziękuję - nawet nie podniósł wzroku znad klawiatury. Stuk, stuk, stuk... miarowe uderzenia brzmiały dla niego jak bębny. Chłopak chyba rzeczywiście się go brzydził... a nawet mu się na poczatku spodobał. No nic, przecież nie będzie płakał, prawda? - Dowidzenia.

Kocia mnie zabije+________+Vincent jak dziwka jest*gleba*

Patrzył na Raziela z dołu, wiedział co się zaraz stanie... wiedział dokonale. Katem oka zauważył jednak niezdrowe zainteresowanie kobiety. Za bardzo nachalne jak na jego gust. "Przypadkiem" rozlał swoją kawę.
-Niezdara ze mnie - posłał babie przepraszające spojrzenie - My... chyba już pójdziemy - na stół rzucił plik banknotów, pieniądze się dla niego nie liczyły. Susz je sobie teraz pomyślał i posłał wiązankę przekleństw, w myślach oczywiście, niczego nie domyślającemu się babsztylowi - Chodź - pociągnął Raziela za sobą.

AA! - Raziel podknął się - Przepraszam nie chciałem cie zdenerwować..... - wybąkał. Szli gdzieś i szli Raziel zupełnie nie wiedział do kąd a Vincent się nie odzywał wólę.... Panowało milczenie co trochę denerwowało Raziela ale jakoś bał się je przerwać... w końcu to zamieszanie przez niego wynikło...

-Daj spokój, to nie ty a tamta kobieta - uśmiechnął się. Ciągnął go nie bardzo wiedząc jeszcze gdzie... Może po prostu przejdą się ulicami miasta? Nie, to głupie... ale coś wymyśli. Przyciągnął go bliżej siebie i objął ramieniem. Imię "Shun" jakoś dziwnym trafem wyparowało na razie z jego umysłu

tya...dziwkę z niego robię_^_

Raziel przytulił się do Vincenta zrobiło mu się głupio ale od dawna miał ochotę to zrobić - gdzie idziemy? - zapytał

Wzruszył ramionami, czy to ważne?
-Możemy usiąść - zachichotał i wskazał na ławkę, podobną do tej, na której siedzieli jeszcze jakiś czas temu. Jakiś przechodzień, około 40-letni mężczyzna, popatrzył na nich zszokowany. Vincent przybrał makabryczną minę i zaprezentował mu swój środkowy palec w złośliwej uciesze. Nagle zakręciło mu się w głowie, cholera. Krew tatusia daje o sobie znać? Oparł się na Demonie, niemal przewracając go na ziemię.
-Przepraszam - mruknął i praktycznie runął na ławkę. Lepiej, szumienie ustawało. Zawsze tak miał gdy udało mu się dorwać do krwi.

Raziel się przestraszył,,, - Nic ci nie jest!!?! - Nachylił się nad Vincentem, ten był blady i miał gorące czoło. - Co ci sie stało??? - zapytał zaniepokojony

-Nic. Już nic - uśmiechnął się i... będzie zabawnie. Złapał go za ramiona i pociągnął w dół. Ustami przywarł do jego. Przez chwilę tak trwali, w końcu jednak puścił go, jeszcze zaskarżą go o molestowanie... Teraz jego kolej aż uśmiechnął się do swoich myśli.

damon patrzył zaskoczony w jego oczy *on mnie pocałował* pomyślał. Czy to sen? Raziel trochę nieśmiało postanowił także pocałować Vincenta. Delikatnie zbliżył swoje usta do jego i zrobił to...

Kazu patrzył na Alexa
- O co ci chodzi, gościu? - prychnął - Masz jakiś problem? aha... - uśmiechnął się ironicznie - Bardzo mi przykro, że nie piałem z zachwytu, kiedy odstawiliście przede mną tę czułą scenkę. Prawdę powiedziawszy to było żałosne. Ale dobrze grasz na fortepanie, trzeba ci przyznać. Na razie, ciulu.
Odwróćił się i wyszedł.

Dobrze niech sobie idą. Jak oni ładnie ze sobą wyglądają... Pomyslała Nadia a w jej sercu pojawiło się dziwne "wzruszenie", tak nienaturalne dla żadnej z wyzszych ras. Biały lisek musiał iść gdzieś, załatwić swoje sprawy. Tak więc Nadia została sama.
Jak zwykle sama.-uśmiechnela się ironicznie. Poprawiła swoją sukienkę na ciele i juz chiała iść gdy zauwazyła zblizająca się postać brata. szybkim susem wdrapała się na drzewo i wygodnie usadowiła się na gałęzi. W pogotowiu miała płatki róż, takie jedno z jej odchyleń. Gdy oboje złozyli swoj pocałunek Nadia zrzuciła wprost na ich głowy platki róż, a potem znikneła.

Tron ziewnął. Ile kilometrów przelazł za Momoko nie pamiętał. Nie pamiętał też, kiedy ostatni raz zabawił się. Zucił się zmeczony na łóżko. "A tamtą gdzie wcieło? Zresztą niewarzne." W tulił twarz w poduszkę i zasną.

Niezbyt wysoki anioł latał wokół wysokich budynków. Wiatr brutalnie chłostał jego blond włosy.
Nagle zatrzymał się przed jednym z domów. Patrzył przez chwilę w głąb pokoju zza szyb.
Wleciał przez okno i brutalnie skoczył na czarnowłosego anioła leżącego na łóżku.
- Nie jestem jedynym aniołem! - ucieszył się.

Niah niah... To powstaje nowa postać: imie-Tenshi, blond włosy do ramion, niebieskie oczęta, jest aniołem. Lubi pomagać, ale jakoś mu to nie wychodzi...