World

- Mój przyjaciel umarł. - Powiedział spoglądając w chmóry. - Na wojnie. Czemu mnie nie ściągneli... Dotego mi nie pozwolili przybyc na jego pogrzeb. - Tron westchnął. - To gdzie chcesz iść?

Zatrzymała sie i spojrzała na Trona ze smutkiem Biedny.... Przytuliła się do niego.
- To nie twoja wina - szepnęła.

- Nam nie wolno posiadać uczuć. Nie możemy za nikim tęsknić. Dlatego nie mogę wrócić. Pytałem się do kąd idziemy? - Po tych słowach potargał ją.

( Razz

nie mogłam się powstrzymać)

Momoko uśmiechnęła się szeroko.
- Na rogu jest świetna lodziarnia - powiedziała i ruszyła w stronę zielonego szyldu z napisem: Delissa*. - Chodź! -pociągnęła go za ramię.

* u mnie w mieście jest taka lodziarnia i u nich lody sa normalnie najlepsze na świecie *rozmarzona*

"Czasami warto mieć trochę forsy przy sobie." Gdy kupili te lody, ruszyli w nie wiadomo gdzie.

(O. dokąd idziemy?)

- Patrz wesołe miasteczko (xD)- krzyknęła Momoko wskazując wielkie huśtawki widoczne zza bloków. Złapała Trona za rękę i pociągnęła wzdłóż ulicy głównej. - Najpierw pójdziemy na diabelski młyn! Razz

- Spokojnie, bo mi rękę wyrwiesz ze stawów. Pujdziemy gdzie chcesz o ile pieniędzy mi nie zabraknie. - Niestety tu trzeba płacić.

- Nie trzeba - Momoko z uśmiechem pokazała tablicę z napisem: Dzisiaj za darmo. - Chodź na diabelski młyn - dziewczyna wpakowała się po schodkach do wagoniku (taa xD), który wyglądał na ledwo trzymający się w kupie. Ale zazwyczaj na to nie zwraca się uwagi ^^

Więc nie bawmy się w opisywanie jak ten złom ruszył, jakie były widoki i ile kółeczek to zrobiło.

Po trzech godzinach w wesołym miasteczku, poszli na pusty plc zabaw. Momoko usiadła na chuśtawce trzymała maskotkę pieska, którego wygrał Tron na strzelnicy i jadła watę cukrową. Anioł delikatnie ją bujał.
- Robi się puźno. Może wrócimy? - spytał patrząc na niebo w kilku odcieniach.

- Yhym - Momoko zeskoczyła z huśtawki i ruszyła ramię w ramię z Tronem (tak to się pisze? XD) w stronę domu. - Dzięki, było super - uśmiechnęła się szeroko. - To były moje najlepsze urodziny jak do tąd...

- Wszystkiego najlepszego. - Powiedział po czym przyciągną Momoko do siebie i pocałował w policzek. - Na więcej nie licz. "Tak wogóle ciekawe ile ja mam lat". Zaśmiał się w duszy. "Bycie nieśmiertelnym ma swoie plusy i minusy"

Wyszczerzyła zęby w uśmiechu. Jescze zobaczymy (lol XD). Weszła do swojego pokoju i usiadła na łóżku. Tokori gdzieś przepadła. Westchneła i otworzyła okno na oścież. Usadowiła się na parapecie i spojrzała na ludzi pędzących w różne strony. Uśmiechnęła się i włożyła słonecznik (podłożony rekwizyt) we włosy.

-Tak! I od tamtego spotkania rozwija się nasz burzliwy romans - sceniczny szept dotarł do wszystkich zgromadzonych, zachował powagę na twarzy. Po chwili uśmiechnął się subtelnie i wtulił się w czuprynę Demona - Jest naprawdę wspaniały...

Raziel zarumienił się, był zupełnie zdezoriętowany. O czym on gada przecierz ledwo się znali! Fakt faktem że Razielowi podobał się on ale z tego co się teraz działo nic nie rozumiał.... - Ciekawe co on kombinuje - pomyślał sobie

-No dobrze, praktycznie się nie znamy - westchnął z udawanym zrezygnowaniem - Miałeś taką minę, że nikogo nie udało by mi się oszukać - wciąż go obejmował, raczej z przekory. Demon, który się rumieni... no no no... ciekawy widok - Ale ładnie ci w rumieńcach - mrugnął.