Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Gruszka_32
Innowierca Dołączył: 08 Lis 2009 Posty: 5 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5	Wysłany: Sob 22:02, 09 Sty 2010    Temat postu: Zawieszone w pustce kocham cię. [M]   Zawieszone w pustce kocham cię. Wołałem cię długo tej nocy. Czekałem przy oknie, chodziłem po mieszkaniu, aby usłyszeć kiedy zapukasz. W końcu ubrałem się i wyszedłem przed kamienicę. Usiadłem na ławce pod nią i wsłuchiwałem się w zawodzenie wiatru, licząc, że przyniesie mi odgłos twoich kroków. Nie wiedziałem nawet kiedy zasnąłem. Obudziłem się w twoich ramionach. Siedziałeś obok, na ławce i głaskałeś mnie po głowie. Oczy lśniły ci nieskrywaną radością, na ustach gościł ciepły uśmiech. Odsunąłem się od ciebie i spojrzałem z daleka. Miałeś na sobie pogniecioną koszulę. No tak, w końcu spędziłeś w pociągu cześć godzin. Twarz okalały ci jasne włosy i te oczy... Te błękitne oczy, tak pełne wszystkiego, tak przeze mnie umiłowane... Niczym małe dziecko rzuciłem ci się na szyję i wtuliłem głowę w twoje ramię. Zaśmiałeś się cicho i z westchnieniem przytuliłeś mnie mocno do siebie. Gdy wchodziłem pierwszy po chodach, czułem na plecach twoje czujne spojrzenie. Badałeś czy coś się stało czy wszystko było dobrze, gdy cię nie było. Wiedziałeś doskonale, że wszystko, czym byłem podczas tych dwóch dni bez ciebie, to tęsknota. Dotarliśmy na nasze trzecie piętro. Zacząłem walczyć z zamkiem od tych starych drzwi. I poczułem znów na karku twój ciepły oddech, a później dłonie, zaciskające się coraz mocniej na moim ciele. Drzwi ustąpiły. Wepchnąłeś mnie do mieszkania i kopnięciem zatrzasnąłeś drzwi. Ten mały korytarzyk, prowadzący do pokoju, był dziś bardzo pożądanym miejscem. W półmroku przycisnąłeś mnie do ściany, a ja odgarniałem delikatnie włosy z twojego czoła. Twoje dłonie żyły swoim życiem, karmiąc się moim ciałem. Natomiast usta... Usta błądziły po szyi, po policzkach, od skroni, aż po podbródek, by w końcu zatrzymać się na moich wargach. Czułeś jak bardzo cię pragnę. Dlatego nie chciałeś dać mi niczego od razu. Pocałowałeś mnie przelotnie, szybko, nie zważając na moje łakome usta. Uśmiechnąłeś się zaczepnie i pociągnąłeś mnie za sobą do pokoju. Już chciałem rzucić się na ciebie, ale odsunąłeś się ode mnie i oparłeś o szafę. Bawiłeś się tym, że jestem na granicy wyczerpania. Zrezygnowany, ale nie chcący się poddać, usiadłem z miną urażonego dziecka na kanapie. Już po chwili czułem jak obejmujesz mnie za szyję. Spojrzałem przed siebie i napotkałem te twoje piękne oczy. Były w nich te same zabawne ogniki co wtedy, na początku, gdy się poznaliśmy. Przyciągnąłem cię do siebie. Tak, to była groźba – więcej cię nie wypuszczę. Ułożyłem cię w swoich ramionach i wdychałem twój zapach. Spokój i lekkość wzięły nas w swoje ramiona. I nigdzie nie musieliśmy się spieszyć. Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry